25-26 augustus 2012

50 jaar De Ronsers te Ronse

Zaterdagmorgen stipt om 6u00 herinnert onze wekker er ons aan dat het feestweekend van de Ronsers er met rasse schreden aankomt. De bagage moet maar juist ingeladen worden en op het afgesproken uur staat Alain Devos (Helchteren) aan de deur om met ons mee te rijden naar Ronse. We waren ruim op tijd om de bekende gezichten te begroeten en met de niet zo bekende kennis te maken. De fietsers lieten stipt op tijd de remmen los en kozen het ruime sop om een tocht te maken van circa 65 kilometer. De wandelaars volgden een half uurtje later hun voorbeeld en trokken de prachtige natuur in die er rond de jeugdherberg te bezichtigen valt. Bergje op, bergje af, een holle weg is nooit ver uit de buurt.

Michel Rosseels, Attenhoven

Jammer heeft ook hier het beton/asfalt op vele plaatsen de overhand genomen en vele prachtige onverharde wegen veranderd in een niet-autovrije zone. Tochtbegeleider Jurn had een prachtig picknickplaatsje uitgezocht waar we de innerlijke mens konden versterken en tegelijk gebruik maken van het hoge maïsveld. Na de nodige rust trokken we wat verder om op het terras van een bistro te genieten van een grote pot bier. Daarna ging het richting Waaienberg waar de Ronsers de plaatselijke Natuurpunt vrienden een financieel steuntje in de rug hebben gegeven voor het aanplanten van een Eikendreef. Na een prachtige wandeling van 19 kilometer kwamen we terug aan de jeugdherberg waar we na een paar Enamesen konden genieten van een warme douche om fris en monter aan de feestavond te beginnen. Deze begon met enkele plichtplegingen, die heel kort werden gehouden om ons zo vlug mogelijk te laten genieten van receptie. Dit betekende niet het einde, er wachtte ons nog een héél lekker warm/koud buffet dat tot de puntjes verzorgd was, er was meer dan genoeg en wie met honger naar de dansvloer trok had dit alleen aan zich zelf te danken.

Na een heel zware nacht van snurken (ik moest voor niemand onderdoen) en verteren van het overvloedige eten en drinken werden we verwend met een uitgebreid ontbijt. Amai, de innerlijke mens was nog niet leeg van de avond ervoor of we konden niet weerstaan aan de lekkere chocolade koeken, beleg naar keuze, enz… Daarna trok de oude rat Frans ons op gang om al deze calorieën te verwerken. Heuveltje op, heuveltje af, het weer was ons niet zo goed gezind als gisteren en regelmatig werden we vergast op een fikse regenbui met de nodige windstoten. Een vriendelijke boer gaf ons de toelating om in zijn schuur onze picknick te verorberen. Hij en zijn zoon zijn zelfs zo vriendelijk om strobalen naar beneden te gooien die konden dienen als stoeltjes. Na 16 prachtige kilometer genieten we nog van een afscheids drink, na het afscheid nemen en de hoop uit te drukken dat we vlug terug met elkaar op stap gaan vangen we de lange rit naar huis aan. Vroeger hoorde ik op één of andere GR wandeling wel eens spreken van het "Ronsergevoel".