De Schelde is onze bondgenoot tijdens deze fietstweedaagse. Op zaterdag fietsen we door de Wase polders en op zondag volgen we al fietsend de Schelde verder landinwaarts. Na de tocht op zaterdag houden we even halt aan de ‘boom van Mich en Ignace’ op Linkeroever.

Op zaterdag fietsen we via de Klinge noordwaarts tot de Westerschelde. We zullen het snel merken aan de fietspaden dat we de grens hebben overgestoken. Aangekomen aan het dorp Paal volgen we de dijken richting Verdronken land van Saeftinghe en Hedwigepolder. Onderweg zullen we meer en meer met ‘haven’ te maken krijgen. We brengen een blitzbezoek aan Doel of wat er nog van overblijft. Het dorp is momenteel wel gered. Ons lunchpakket eten we op in PolderMAS in het gehucht Oudendoel. Op de terugweg staan Nieuw Namen, Kieldrecht en Verrebroek gepland.

Aangekomen aan de auto’s, verplaatsen we deze naar Linkeroever. Let wel op, deze parking ligt in de LEZ zone van Antwerpen. Een verwittigd Ronser is er LEZ² waard. Aldaar aangekomen houden we een stiltemoment aan de boom van Mich en Ignace. Met wat geluk is er nog tijd voor een dronk op de ‘plage’. Daarna fietsen we van Linkeroever tot aan de JH Pulcinella waar we avondeten, overnachten en ontbijten.

Op zondag duiken we terug effe snel onder de Schelde door om de pyama’s en tandenborstel te vervangen door de picknick van de zondag. Vanaf nu proberen we via de mooiste paadjes Temse te bereiken, aldaar de Schelde over te steken en op de andere oever onze weg richting Antwerpen verder te zetten. In Rupelmonde zullen we waarschijnlijk even op het veer moeten wachten. In Antwerpen moeten we terug het Schelde oversteken. De tochtbegeleider is er zeker van dat een Orval zal smaken op de plage.

We wandelen in het hart van Haspengouw, bekend om zijn weelderige boomgaarden. Hopelijk hebben we geluk en zijn we op het juiste moment van de bloesemperiode. Vanaf de Kluis van Vrijhern wandelen we naar het kasteeldomein Alden Biezen om terug af te sluiten met een drankje bij de Kluis van Vrijhern, een unieke locatie tussen de boomgaarden.

We starten de wandeling bij de kluis van Vrijhern. Jacobus van den Brouck stichte de kluis in 1685 om onderwijs te geven aan arme kinderen. Langs een afwisselende route wandelen we naar het bekende Alden-Biezen. De Landcommanderij Alden Biesen is een historisch kasteelcomplex dat in 1220 werd gesticht door de Duitse Orde nadat de abdis van Munsterbilzen en de graaf van Loon een kerkje met landgoederen aan de orde schenkten. Het complex omvat een groot aantal historische gebouwen, waaronder het waterslot, een gasthof, paardenstallen, een kapel, een hospitaal en verschillende andere bijgebouwen. De tuinen en parken rond het kasteel zijn prachtig en bieden een idyllisch landschap met hoogstamboomgaarden en formele tuinen. Het is alvast een zeer mooie plek voor de picknick.

Na de wandeling kunnen we afsluiten met een drankje bij de Kluis. Die is enkel open op zondagnamiddag en net dan zijn de Ronsers er!

We gaan op stap door het vlakke land vanuit Watervliet, een deelgemeente van Sint-Laureins en steken de grens over. Enigszins per toeval ontdekten wij het natuurgebied Pontebos ten zuiden van IJzendijke… Graag willen we jullie hier ook mee laten kennismaken.

Watervliet heeft zijn naam niet gestolen: in de late Middeleeuwen was het volledig overstroomd. Pas in 1497 werd het opnieuw ingepolderd. De bedoeling was dat het tot een havenstad zou uitgroeien; dit verklaart ook de bouw van de grote Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaartkerk, maar de plannen werden nooit voltooid. Watervliet is sindsdien een landbouwdorp gebleven. Op het centrale plein, het Stee, zijn nog resten van de kademuur te vinden.

We gaan vanuit Watervliet via een stukje Waterland-Oudeman in de richting van de Nederlandse grens. Onze route brengt ons via rustige wegen en allerlei paadjes naar het hoogtepunt van deze dag waar we het natuurgebied Pontebos (van Staatsbosbeheer) doorkruisen. Dit is een afwisseling van bosgebied, weilandjes en waterpartijen: een ware ontdekking. We kruisen ondermeer de Passageule, een waterloop die nabij Cadzand in zee uitmondt. Dan stappen we zo IJzendijke binnen voor de middagstop.

Met een goedgevulde maag keren we terug, nog eens door een ander stuk van het Pontebos en via wat veldwegen en rustige straatjes naar de startplaats en ’t Dorpshart. Daar zal een klassieker, lokaal biertje, koffie of frisdrank deugd doen. Houd er rekening mee dat er na een natte periode een beetje modder op ons pad aanwezig zou kunnen zijn!

Bij het ter perse gaan is het nog winter, we kijken echter vooruit. Pasen luidt immers de lente en het fietsseizoen echt in. We kennen Brussel van de files, maar als de kantoorwerkers naar huis zijn is Brussel en de omgeving verrassend groen en fietsbaar. Dit willen we ervaren.

Paaszaterdag, 19 april 2025

Vanaf de parking van het Provinciaal Sport- en Recreatiecentrum De Nekker in Mechelen fietsen we langs de westkant naar Brussel. We starten door Mechelen en fietsen langs het kanaal Leuven-Dijle via Battel naar Leest en verder richting Kapelle-op-den-Bos. Iets voor het Zeekanaal verleggen we onze koers meer zuidwaarts naar Eppegem. We volgen de Zenne langs het Nelebroek en fietsen vervolgens langs Grimbergen, de plantentuin van Meise door landbouwgebied naar Sint-Ulriks-Kapelle. We passeren Dilbeek en rijden de stad binnen langs Anderlecht. Onze overnachtingsplaats is de jeugdherberg Breughel vlakbij het centrum van Brussel. De afstand vandaag is 65,6 km, bijna volledig verhard (wel 5 km kasseiweg) op 1,75 km onverhard en 857 m gravelverharding na. De eerste 30 km zijn vrijwel vlak, de tweede helft is zacht glooiend, met 84 meter als het hoogste punt.

Paaszondag, 20 april 2025

Vandaag maken we een rit door en vooral rond Brussel, met enkel dagbagage, het parcours is iets meer golvend dan gisteren, met 470 stijgingsmeters. We starten via de Kunstberg en het Warandepark en fietsen via de Belliardstraat (die met Pasen rustig zou moeten zijn) naar het Leopoldpark. Door Etterbeek heen passeren we het Woluwepark. We rijden door Oudergem, langs het Kaseel La Solitude naar het Bosreseveaat Grippensdelle. We fietsen langs de Verdronken Kindervijver. Hier zijn wel geen kinderen verdronken, maar ooit heeft molenaar Verdoncken hier zijn bezit nagelaten aan zijn kinderen, wat door een ambtenaar gewoon fout vertaald is. Vervolgens doen we het Terkamerenbos aan onderweg naar Drogenbos, waar we het natuurgebied Keyen­bempt doorkruisen. In Vorst komen we langs het stoomtreintje, sinds 1984 het kleinste toeristische treintje van België. Langs de Vogelzangbeekvallei fietsen we langs de Luizenmolen naar Dilbeek. We zoeken een weg tussen Sint-Agatha-Berchem en Koekelberg naar de vallei van de Molenbeek, die we volgen naar Laken. We komen langs het monument voor de Dynastie, rijden via de Groene Wandeling naast het Kasteel van Laken naar het Zeekanaal, passeren Tour&Taxis om door het centrum terug de jeugdherberg te bereiken. De afstand vandaag is 65,3 km, met 470 hoogtemeters. We komen 2,3 km onverharde weg tegen, 4,3 km gravel verharding en 6,5 km kasseiweg. De overige 52 km zijn verhard.

Paasmaandag, 21 april 2025

Vandaag rijden we opnieuw met alle bagage naar ons startpunt in Mechelen terug. Het parcours is de eerste 40 km golvend, in totaal klimmen we 330 meter en dalen we 370 meter.

We verlaten Brussel langs het zuiden, via de Naamse poort, de Vijvers van Elsene en het Ter Kamerenbos. Zuidelijk van Watermaal-Bosvoorde doorkruisen we het Zoniënwoud tot aan Duisburg. We fietsen door landbouwgebied met vergezichten naar Heverlee toe, we volgen de rand van het Bertembos naar Meerbeek om via Veltem-Beisem Boortmeerbeek te bereiken. In Muizen komen we bij de Dijle, die we verder volgen naar de parking. De afstand vandaag is 68,3 km, met 330 meter stijging. We komen 360 meter onverharde weg tegen, 13 km gravelverharding, 3,3 km kasseiweg en 51 km verharde weg.

Gent, dat is natuurlijk veel meer dan alleen het nostalgische “Mia” van Gorki. Deze bruisende stad is een parel aan de Leie waar geschiedenis en moderniteit elkaar moeiteloos vinden. In de historische binnenstad struikel je haast over het cultureel erfgoed, van het majestueuze Gravensteen tot de imposante Sint-Baafskathedraal. Maar Gent leeft ook in het hier en nu, met zijn hippe koffiebarretjes, innovatieve restaurants en gezellige terrasjes waar je het authentieke ‘vree wijs’ nog regelmatig hoort. Wat veel bezoekers niet weten, is dat Gent ook een groene kant heeft die meer dan de moeite waard is. Op een korte fietsafstand van het stadscentrum ontdek je verrassende natuurgebieden die perfect zijn voor een dagje buitenlucht met de Ronsers. De Gentbrugse Meersen nodigt uit tot ontspanning, terwijl het statige Parkbos je meeneemt naar een groene oase. De Vinderhoutse bossen en Bourgoyen zijn ware paradijsjes voor natuurliefhebbers, en het recent aangelegde Wonderwoud voegt een nieuwe dimensie toe aan het groene netwerk rond de stad. De Ronsers en met hen lokale fietsliefhebbers, hebben deze plekken al lang ontdekt en laveren behendig tussen stad en natuur (soms tussen tramsporen door) – een perfecte mix die Gent zo uniek maakt.

Beste Ronsers, pak je fiets en maak je klaar voor een onvergetelijke tocht door de groene longen van Gent, de meest veelzijdige en fietsvriendelijke stad van Vlaanderen! Cultuur, geschiedenis, gezellige restaurants en een bruisende ambiance gaan hier hand in hand met uitgestrekte natuurgebieden. Trek je helm op, want we nemen je mee op een prachtige fietstocht langs de mooiste groene plekjes van Gent en omstreken.

Gentbrugse Meersen: een groene oase

We trappen af in de Gentbrugse Meersen, een adembenemend meersenlandschap van maar liefst 240 hectare. Dit gebied is niet alleen een paradijs voor watervogels, roofvogels en steltlopers, maar ook voor fietsers en wandelaars. We fietsen dwars door het gebied, langs het geboortebos, het speelbos en het vredesmonument. Klim naar de top en geniet van een weids uitzicht over de omgeving. Onderweg kun je even uitrusten bij Boer Janssens, een gezellig volkscafé met terras en speeltuin.

Langs de Schelde naar Melle

Via de Scheldebrug fietsen we richting Melle, het dorp van de bekende brouwerij Huyghe en het wereldberoemde bier Delirium Tremens. Proef zelf een glaasje op het terras van café De Roze Olifant, een echte must voor bierliefhebbers!

Parkbos: natuur en elegantie

Via Merelbeke en Zwijnaarde belanden we in het Parkbos, een nieuwe groenpool met bosgebieden, open landschappen en statige kasteeldreven. Twee gloednieuwe fiets- en wandelbruggen leiden je over de R4 en de E40, waarna je via de De Pintelaan en het Citadelpark terugkeert naar het bruisende centrum van Gent.

Bourgoyen-Ossemeersen: stilte en vogelpracht

Net buiten Gent ligt het Stedelijk Natuurreservaat Bourgoyen-Ossemeersen, een uitgestrekt gebied van vochtige graslanden. Tijdens de vogeltrek strijken hier tienduizenden vogels neer om te broeden. Een plek om te koesteren en te bewonderen!

Blaarmeersen: sport en ontspanning

Vlakbij het historische stadscentrum vind je de Blaarmeersen, een groen rustpunt met een grote vijver en ontelbare sport- en recreatiemogelijkheden. Of je nu komt voor een potje beachvolley, een wandeling langs het water of een uitdagend hoogteparcours, hier vind je puur plezier!

Wonderwoud: de nieuwste groene aanwinst

Last but not least: het Wonderwoud, de nieuwste groene parel van Gent. Op de locatie van het Oud Vliegveld nabij Oostakker en Lochristi laat men de natuur hier volledig zijn gang gaan. Hoge zandbergen, een groeiend bos en waterpartijen bepalen het landschap. Fietsers zijn hier te gast, wandelaars koning. Dit toekomstige natuurgebied wordt maar liefst 250 voetbalvelden groot en wordt vanaf 2023 stap voor stap gerealiseerd.

Laat deze kans niet liggen! Spring op de fiets en ontdek samen met ons de groene schatten van Gent. Cultuur, natuur, gezelligheid en sportiviteit komen samen in deze unieke fietstocht. Schrijf je snel in en beleef een dag vol verwondering en plezier!

Tot snel op de fiets!

De Brabantse Kouters is een streek in Vlaams-Brabant gelegen ten noorden van Brussel. De streek is een erkend Regionaal Landschap. Het uitzicht is heel gevarieerd. In het zuiden is het heuvelachtig met lemige bodems. In het noorden eerder vlak en zandig. We kiezen deze keer voor de noordkant, maar dat wil niet zeggen dat er helemaal geen hellingen in het parcours zitten.

We vertrekken aan het treinstation van Asse. De streek van Asse was de oudste hopregio van Vlaanderen. Velden vol hopstaken bepaalden er jarenlang het landschap. Ondanks alle inspanningen kregen de hopboeren het vanaf 1980 steeds moeilijker. Door de arbeidsintensieve teelt, internationale concurrentie en dalende vraag naar inlandse hop, moesten de meeste hopboeren hun activiteiten noodgedwongen stopzetten. De hopteelt werd te verlieslatend.We fietsen naar het laatste hoppeveld in Asse, dat eerder uit nostalgie werd gecreëerd dan dat het economisch nog zin heeft. Daarna zoeken we kleine dorpjes op zoals Krokegem, Mazenzele en fietsen verder richting Opwijk. In Opwijk zoeken we de Leirekensroute op, de populaire fietsweg die Londerzeel en Aalst met elkaar verbindt. In de buurt van Peizegem verlaten we de Leirekensroute en fietsen we via een omweg naar Steenhuffel, het dorp van de nu minder populaire Palm, waar we wel een cafeetje zullen vinden om onze boterhammen op te eten. In de namiddag gaat het verder richting Rossem en Imde waar we langs de mooie boskapel rijden, hoewel de A12 die op enkele honderden meters hier vandaan ligt het pittoreske tafereel wat verstoort. Na Wolvertem komen we aan op de Heirbaan die mooie uitzichten biedt op Brussel en op het verre Doel met zijn koeltorens. Via het kleine Hamme met zijn mooi kerkje, Wemmel, Relegem, Kobbegem en Walfergem komen we weer aan het station van Asse.

De Voerstreek is het meest zuidelijk stukje van Limburg en ligt volledig omsloten door Wallonië en Nederland. Dit kleine, pittoreske gebied heeft een oppervlakte van 50 km². Het ligt goed verscholen tussen steile heuvels, kleurrijke valleien, holle wegen en bossen. Zes kleine dorpjes vormen samen de Voerstreek. In de jaren 60, 70 en 80 woedde er een hevige taalstrijd met o.a. José Happart. De Ronsers gaan er geen taalstrijd voeren, wel genieten van wat er aan moois te vinden is. ‘En dat is heel wat’ zegt kersvers tochtbegeleider Peter Roggeman. Plezier hem met je deelname aan deze tocht!

Zaterdagmorgen vertrekken we aan de jeugdherberg voor een luswandeling van ongeveer 23 km. We duiken zo vlug mogelijk het Broekbos in. Via de gekende helling bij wielertoeristen De Plank flirten we met de grens. Het gaat steeds op en af. Na de Teuvenberg en de Boenderberg passeren we het kasteel van Obsinnich. Een beetje verder houden we halt voor een picknick. Deze kan ook wat verder in het pittorreske dorpje Teuven op het terras van het vroegere schoolje plaatsvinden. Na de pauze vervolgen we onze weg via het Veursbos met zijn gekende spoorwegtunnel en het gehuchtje Krindal om moe, maar voldaan, bij de jeugdherberg aan te komen. ‘s Avonds is er avondmaal voorzien in de jeugdherberg. En dat is vaak erg oké! Wie nog wat energie overheeft kan zich uitleven op de biljarttafel of de tafelvoetbal. Wie het rustiger aan wil doen kan genieten in de lounge. Maar misschien brengt er iemand kaarten mee of Scrabble?

Zondag vertrekken we terug aan de jeugherberg richting Altenbroek en Schophem. Na het Vrouwenbos en het Roodbos houden we even halt voor een picknick. Daarna gaat het via Veurs en Sint-Pieters-Voeren terug naar de jeugdherberg. We proberen zoveel mogelijk de asfaltwegen te vermijden.

Pays des Collines wordt wel eens de Waalse tegenhanger van de Vlaamse Ardennen genoemd. Toen ik Copilot de vraag stelde het landschap te beschrijven, kreeg ik dit: Het landschap van het Pays des Collines in Henegouwen is sterk heuvelachtig en wordt gekenmerkt door glooiende heuvels en beboste toppen zoals de Kluisberg en de Pottelberg. De regio is bezaaid met pittoreske dorpjes, boerderijen en kapelletjes, wat het een uitgesproken landelijk karakter geeft. Beekvalleien met akkerland en weiden, omzoomd door hagen en knotwilgen, creëren een typisch bocagelandschap. Het gebied is rijk aan natuur en biedt tal van wandel- en fietsroutes om de prachtige omgeving te verkennen. De rust en open ruimte maken het een ideale plek voor natuurliefhebbers. Aan jou om de proef op de som te nemen. We verzamelen vrijdagavond rond een grote kom soep met brood en beleg. Na het eten bespreken we de mogelijke fiets- of wandeltochten.

Voorstel fietstocht op zaterdag

We rijden in oostelijke richting via Dergnau en Saint-Saveur, over de Mont Saint Laurent en dwars door het bois d’Hubermont naar de oude spoorwegbedding van lijn 68, waar we even bekomen van al het klimwerk. We volgen de spoorwegbedding gedurende een 5-tal km en klimmen daarna in noordelijke richting naar La Houppe, waar we zeker een terrasje kunnen doen. Wat volgt is een zacht glooiende weg die uitkijkt over de Dendervallei. In het dorpje Wodecq komen de we Ruisseau de Ronsart tegen en even later ook een straat met die naam. Wie wil, kan onderweg nog even verzorgingsproducten gaan shoppen op de ezelboerderij l’Asinerie voor we via het kasteel van Anvaing terug naar het startpunt fietsen. (67 km, in te korten tot 60 km).

Voorstel wandeling op zaterdag

We verplaatsen ons met de auto naar Saint-Saveur, van waaruit we net als de fietsers bois d’Hubermont en bois Lefèbre verkennen. (18 km, in te korten tot 10 km).

Voorstel fietstocht op zondag

Via Cordes en Anvaing rijden we naar Montroeul-au-bois. Hier draaien we na een stevige klim en steile afdaling naar het Westen. Hopelijk hebben we niet te veel wind tegen, want we rijden naar het letterlijk hoogtepunt van vandaag, de Mont-Saint-Aubert, waarna we ons laten afzakken in de Scheldevallei. We volgen de Schelde tot Pottes en duiken daar terug de heuvels in om via Celles het startpunt te bereiken. (57 km).

Voorstel wandeling op zondag

We gaan vanuit de overnachtingsplaats de fietsers achterna naar Cordes en Anvaing. Daar verlaten we het pad van de fietsers en wandelen we via de sentier de l’amour naar het kasteel van Anvaing en bois de Martimont (20 km, in te korten tot 13 km met vertrek vanuit Anvaing).

Tussen Kruisem en Oudenaarde genieten we van mooie panorama’s, van vergeten (en niet-vergeten) kastelen, van draaiende windmolens, van windmolens met wieken en van windmolens zonder wieken. Op de vele kasseistenen voelen we ons Flandrien, op de vele kerkwegels vrome kerkgangers.

Vanaf 9u30 krijgen we onze kop koffie of fruitsap in Kaffee Théresine (www.kaffeetheresine.be) van cliënten/patiënten van vzw Heuvelheem. Vzw Heuvelheem wil mensen die het moeilijk hebben in de samenleving omwille van hun beperking toch kansen aanbieden om hun talenten te tonen en uit te diepen. Eventueel wordt ook woonondersteuning of woonlogies aangeboden (www.heuvelheem.be).

Om 10u vertrekken we via een kasseiweg (en dit zal niet de laatste zijn vandaag) richting Huise. En daar is onze eerste molen al: de Schietsjampettermolen, met erachter een oriëntatietafel. Met Willy Decrop hebben we een plaatselijke gids mee die er de herkomst van de naam zal uitleggen. En meteen kan hij ook wat uitweiden over het kasteel de Ghellinck d’Elseghem waar we straks langskomen. Zodra we het uitgestrekte kasteeldomein zijn gepasseerd, slaan we rechtsaf richting Lede. Via een oplopende straat in Lede met aan beide kanten enorme kasten van villa’s komen we amper 200 m verder weer in open veld en zien we voor ons de Huisekoutermolen. Over een geplaveide kerkwegel (ook al niet de laatste vandaag) stappen we verder richting Huise. Eenmaal we Huise achter ons laten, gaan we langs een machtige wilgenrij in het Wilgepad (what’s in a name?) richting Ouwegem. Ouwegem-dorp laten we links liggen, en wanneer we uit een mooi dichtgegroeid wandelpad komen zien we rechts Mullem-heuvel liggen en daar moeten we nu heen. Het kasteel de Gerlache (of kasteel Den Ast) verwelkomt ons en we komen tot bij het kasteel met de imposante uitkijktoren via een mooie platanendreef. Hier woonde lange tijd Gaston de Gerlache (die ook burgemeester was van Mullem), zoon van de belgische pool- en ontdekkingsreiziger Adrien de Gerlache. We gaan Den Ast naar beneden (in tegenstelling tot de renners die deze helling omhoog oprijden) en vooraleer we onze picknick nemen in Q’s bistro lopen we nog even door het schilderachtige Mullem-dorp om ons te vergapen aan de okergele huisjes. De okergele kleur zou wijzen op de vroegere afhankelijkheid van het kasteel.

Na de middagpauze komen we na een ommetje naar de Vaddenhoek terug in de Rooigemsebeekvallei en nu volgen we de Rooigembeek over een lange afstand. De betonnen grasdallen doen misschien wat af aan de authenticiteit maar ze vergemakkelijken enorm het wandelen, zeker als het er nat en modderig bijligt (zoals op de verkenning). We passeren een wachtbekken dat werd aangelegd om Mullem te vrijwaren van wateroverlast. Stilaan ontwikkelt zich hier nu een moerasbos. Bij Lede tippen we aan onze heenroute. Nu gaan we linksaf een betonweg omhoog. We houden de Rooigemvallei rechts van ons en kunnen genieten van een mooi uitzicht op Wannegem. Maar we zoeken en vinden weer een onverharde weg die ons naar Wannegem terugbrengt. Na een laatste steil klimmetje komen we aan in Wannegem-dorp waar we geparkeerd staan.

Spijtig genoeg kunnen we niet terug naar Kaffee Théresine. Er zal echter een alternatief zijn om onze afscheidsdrink te nemen en nog even terug te blikken op deze mooie tocht die werd uitgetekend op aangeven van Willy Decrop.

De Ronsers fietsen door de Rupelstreek, langs de steenbakkersdorpen Hemiksem, Schelle, Niel, Boom, Terhagen en Rumst. Boomse pannen zijn nog altijd een begrip in de bouwsector. We fietsen ook door het landelijke Reet en langs de kastelen van Kontich en Aartselaar. Rijden over de dijken van Schelde en Rupel. Kortom genieten tijdens deze donderdag in dit verlengd weekend.

Anno 1960 vormde de Rupelstreek het kloppend hart van de baksteenindustrie. De rijke kleigrond was een geschenk uit de hemel - perfect voor het vervaardigen van de meest voortreffelijke bakstenen, dakpannen en tegels die wereldwijd gegeerd waren. De rivier trok niet alleen steenbakkers aan, maar ook talrijke scheepsbouwers die er hun werven vestigden. Majestueuze steenschuiten voeren af en aan, volgeladen met bouwmaterialen voor Antwerpen, Brussel en verre bestemmingen. De Rupel vertelt nog steeds dit bijzondere verhaal. Deze industriële erfgoedparels krijgen nu een tweede leven: als fascinerend museum, weelderig natuurgebied of als het bruisende festivalterrein van Tomorrowland. Een fietstocht hier is een reis door de tijd, vol onverwachte wendingen en meeslepende verhalen!

Het Provinciaal Recreatiedomein De Schorre is getransformeerd van een verlaten kleigroeve tot een bruisende plek waar natuur, recreatie en cultuur samenkomen, met als hoogtepunt Tomorrowland. In het beschermde dorpsgezicht Noeveren ademen we de authentieke sfeer van het steenbakkersverleden. Natuurgebied Walenhoek in Niel, ooit kleiputten, is nu een weelderig natuurparadijs. In Natuurhuis De Paardenstal wacht ons een verfrissend streekbier, terwijl we een prachtig gerestaureerde steenbakkerstunnel bewonderen.

De imposante Sint-Bernardusabdij in Hemiksem herbergt tegenwoordig twee boeiende musea. Het heemmuseum Heymissen neemt ons mee op een reis door de tijd, terwijl het Gilliot & Roelants Tegelmuseum pronkt met een indrukwekkende internationale keramiekcollectie. In Rumst bekroont een adembenemend panorama over de Rupelstreek onze klim naar de water- en uitkijktoren. Op veertig meter hoogte kijken we uit over de kleigroeves van de laatste actieve steenbakkerij. Museum Rupelklei in Terhagen onthult de geheimen van het baksteenambacht, geïnspireerd door de verhalen van de lokale schrijver Piet Van Aken. Een bijzondere fossielencollectie maakt het bezoek compleet. Met het veer Boom - Klein-Willebroek steken we over naar het schilderachtige Klein-Willebroek. Het historische kanaal van Willebroek, een van Europa’s oudste bevaarbare waterwegen, was essentieel voor het transport van kleiproducten. Het Blaasveldbroek, eeuwenlang ontgonnen voor turf, is nu een adembenemend natuurgebied waar zelfs bevers hun thuis hebben gevonden. De watersportbaan van Hazewinkel tenslotte geniet internationale faam bij roeiers en kajakkers. Daar fietsen we dus door en tussen al dan niet met een baksteen in onze maag!

In de Antwerpse Kempen ligt de fusiegemeente Malle met onder andere het dorp Westmalle. Aan de rand ligt de abdij van Westmalle met daarrond nog een rustig bos- en weidengebied dat zich uitstekend leent voor een dagtocht met de Ronsers. We zullen tot aan het noordelijk ervan gelegen kanaal Schoten-Dessel geraken en terug natuurlijk. Westmalle doet bij de meesten wel een belletje rinkelen, meestal via de gekende trappist. Vandaar ook de voor de hand liggende vertrek- en aankomstplaats voor deze wandeling. De abdij van Westmalle, voluit de abdij van Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart van Westmalle, is een cisterciënzer klooster dat gesticht werd in 1794 door een aantal monniken die de Abdij Notre-Dame de la Grande Trappe, de bakermat van de trappisten, ontvluchten tijdens de Franse Revolutie. De hoeve, genaamd ‘Nooit Rust’, die hun toegewezen was deed tot 1836 dienst als klooster, waarna zij officieel een abdij werd onder gezag van een eigen abt in plaats van de lokale bisschop voor een klooster. De cisterciënzers vinden hun oorsprong uit de benedictijnen na een afscheuring en later scheurden de ‘trappisten’ zich af om volgens strengere regels dan de cisterciënzers te kunnen leven (trappist maakte hier wel deel van uit dus een zekere relativiteit is hier niet vreemd aan). De ‘orde der Ronsers’ komt echter gewoon om te wandelen en te genieten van de natuur in al zijn schoonheid en rust. Ter info: iedereen die stilte en rust heilzaam vindt, is welkom om enkele dagen van bezinning en gebed in het gastenverblijf van de abdij door te brengen.

‘En route’ dan

Natuurlijk steken we vanop de parking direct de N12 over om richting abdij te gaan die we rechts van ons laten liggen om naar natuurgebied Hegte Heyde te gaan. Dit is een heischraal landschap met oa. het zandblauwtje, een lage plant met een blauw bloempje, dat pas in de zomer zal bloeien. We stoppen efkes aan de Caterskapel. Deze is in 1869 opgericht door Mathilde de Caters na de goede afloop van een koetsongeval. Naast de kapel lag het vliegveld van haar neef, de vliegtuigpionier Pierre de Caters met het 1ste officiële Belgische vliegbrevet. In 1909-1910 vloog hij boven Egypte, Boedapest, Athene, Calcutta, Bangalore en Secunderabad. De Ronsers gaan te voet verder. We belanden aan het Kanaal Dessel-Schoten langs een mooi voetpad (geen goed idee om dit met de fiets te doen in het duister) en belanden aldus aan Kanaalbrug 11 te Brecht waar we mogelijks een pauze nemen in ‘Trapke Op’ (de enige hoogtemeters van deze wandeling?).

Een beetje verder slalommen we door het natuurgebied ‘Kooldries-Hoofsweer’’ rond de oude kleiputten met de verdwenen steenfabrieken errond. Goed wandelschoeisel is aangeraden. Door een open akkerlandschap gaan we naar het ‘Klokkeven’, terug een restant van een kleiput. Vlak in de buurt ligt het jeugdverblijf ‘Drieboomkensberg’, gekend bij menig scholier, scoutslid uit het Antwerpse. Aldus komen we aan de Abdij der Trappisten van Westmalle die we omcirkelen om terug de N12 te dwarsen en te arriveren op de vertrekplaats waar Café Trappisten ons kans geeft iets warms of fris te consumeren.

We verkennen de groene rand rond Brugge, ver weg van al het toeristisch gedoe. Met dank aan Magda Platteau en Christine Dieryck voor de hulp bij de voorbereiding van deze mooie tocht.

We wandelen langs de vesten tot aan de Gentpoort. We dwarsen de drukke R30 (verkeerslichten respecteren!) en wachten op elkaar aan de overkant. Via rustige straten bereiken we het Steevenspark. En dan rijgen we de groene zones en bosjes aan elkaar: Veltembos - Gemene Weide - Paalbos - Ryckeveldebos - Assebroekse Meersen - Bergjesbos.

De picknick kunnen we nuttigen in het (eet)café van het Daverlo­centrum op voorwaarde dat elke wandelaar ook soep drinkt. De namiddagwandeling start rond 13u45. We gaan door de kinderboerderij, langs AZ Sint-Lucas en de Steenbrugse bosjes tot we Steenbrugge bereiken en het kanaal Gent-Brugge oversteken om verder te wandelen tot aan het Lappersfortbos. We stappen nog even langs het kanaal en via het nieuw aangelegde Katelijnepark bereiken we de Katelijnepoort. We krijgen de kans om het mooie Minnewaterpark en Begijnhof te bewonderen. Langs de tuinen van de psychiatrische voorziening bereiken we weer het buurtcentrum Ten Hove voor de afscheidsdrink.

Plannen van najaar 2025 tot de grote vakantie van 2026. Bijeenzitten ter evaluatie van het programma en het Ronserreilen en -zeilen. Dat is de tochtbegeleidersvergadering. Het is dé Hoogdag van de tochtbegeleiders-met-plannen. Er is ook het officiële vzw-verplichte gedeelte van de vergadering. We zien natuurlijk erg graag nieuwe tochtbegeleiders opstaan: voor dagtochten of voor weekends. Er is erg veel vraag naar extra weekends. Wie organiseert deze mee? We begeleiden je graag daarin. Je bent van harte uitgenodigd op onze tochtbegeleidersvergadering (ook bestuursorgaan én algemene vergadering). Dit jaar wordt er tussen een hapje en een natje opnieuw gepland voor het volgende trekkersjaar. Weekends en verlengde weekends liggen te grabbel om door geïnspireerde tochtbegeleiders ingevuld te worden. Wie belet is, laat zijn plannen - tenminste een week vooraf - aan Jurn en Linda weten zodat er rekening kan mee gehouden worden. Mee-planners hebben wel voorrang op eventuele mailsuggesties.

Agenda Algemene Vergadering:

• goedkeuring vorig verslag

• financiële aangelegenheden

Bestuursorgaan:

• terugblik op voorbije trekkersjaar

• planning nieuwe tochten

• verwelkoming nieuwe tochtbegeleiders

• varia

‘s Avonds eten we ter plekke en dus niet in de stad - we laten ons culinair verrassen. Iederreen helpt wat mee om het voor de gastheer en -dame overzichtelijk te houden.

De Kalkense Meersen ontvouwen zich als een adembenemend natuurlandschap van 600 hectare, een waar paradijs voor natuurliefhebbers. Dit uitgestrekte gebied tussen Kalken, Overmere, Uitbergen, Schellebelle en Wetteren is een van de laatste stiltegebieden in Oost-Vlaanderen. We wandelen er door een schilderachtig bocagelandschap met weelderige graslanden, omzoomd door karakteristieke hagen en bomenrijen. Ontdek samen met de Ronsers zandige donken, verspreid door het terrein, en laat je verrassen door de unieke combinatie van natuurlijke en cultuurhistorische elementen.

Onze tocht gaat van start in Kalken en voert ons langs diverse landschapstypen, van open graslanden tot halfopen gebieden, en biedt voldoende uitdaging zonder overweldigend te zijn. 60% van de tocht gaat over onverharde wegen, af en toe zelfs een stuk GR.

We passeren ook het Donkmeer, Donk en stappen door de bossen in de buurt van de Turfputstraat. Via de Bergenmeersen die we aan de overkant van de Schelde zien liggen, gaat het naar Uitbergen waar we een stuk GR-pad ontdekken alvorens we opnieuw aan ons vertrekpunt komen. ‘s Middags zoeken we wel een (schuil)plek om te picknicken.

We wandelen over heuvels, door bossen en langs wijngaarden! Midweekstappen laat het niet ongemerkt aan je voorbij gaan. We zijn vandaag driemaal te gast in café-restaurant De Hollemeersch dat sinds 1960 uitgebaat wordt door dezelfde familie. Op hun sluitingsdag ontvangt de familie Van den Weghe ons graag in hun etablissement met een fantastisch uitzicht op de Frans-Vlaamse vlakte. ‘s Middags is er verse soep te verkrijgen.

De Hollemeersch dankt zijn naam aan de lagergelegen weiden (meersen) die de glooiende flanken aan de zuidhelling van de Kemmelberg afboorden. Kemmel is één van de mooiste dorpen van Heuvelland. Het wordt dus zowel in de voor- als in de namiddag weer genieten van de uitzichten (ondermeer op de wijngaarden) en van de natuur in deze heuvelachtige, bosrijke streek!