Zaterdag 29 December 2012 - dinsdag 1 januari 2013

Van oud naar nieuw in La Villasatel - Meuse (F)

Op zaterdag 29 december 2012 vertrokken al vroeg in de ochtend vanuit alle hoeken van Vlaanderen carpoolende Ronsers naar Euville, een dorpje gelegen in het departement van de Meuse. Hoe dichter we onze bestemming naderden hoe meer het duidelijk werd dat we er goed aan gedaan hadden om het regenachtige Vlaanderen in te ruilen voor open Frans herfstweer. Na een goede 420 kilometer bereikten we onze bestemming waar Jurn reeds klaar stond om ons te verwelkomen en de kamers aan te wijzen. Na de picknick bonden we onze wandelschoenen aan en maakten onder leiding van Dirk kennis met de streek waar we de komende 4 dagen zouden verblijven. Omdat de Maas buiten haar oevers was getreden moest het traject worden aangepast maar het alternatief parcours was meer dan de moeite waard. Na een paar, voor een kersverse Ronser, pittige klimmetjes en steile, gladde afdalingen bereikten we onze verblijfplaats ‘La Villasatel’ waar we na het avondeten met een glühwein bij het kampvuur de dag afsloten.

Mieke De Ké, Gent

De volgende dag stond een door Jurn voorbereide dagwandeling op het programma. We verplaatsten ons met de wagen naar Heudicourt-sous-les-Côtes, een klein gehucht op 28 kilometer van onze verblijfplaats. Al wandelend bereikten we het meer van Madine waar we getrakteerd werden op watervogels die aan het dobberen waren op het grote meer en zich niets van onze aanwezigheid leken aan te trekken. Dit kan niet gezegd worden van het kleine hertje dat door ons werd opgeschrikt en probeerde om zich zo snel mogelijk uit de voeten te maken. Via de côtes bereikten we onze picknickplaats, een wasplaats van weleer.

In de namiddag genoten we verder van de weidse desolate landschappen. Via een enkele wijngaard en fruitbomen die op de flanken van de heuvels waren aangeplant bereikten we onze vertrekplaats. Na het avondeten stond er een verrassingstocht op het programma. Benieuwd wat dit zou worden. De fakkels in de rugzak van Jurn verklapten dat we een fakkeltocht zouden maken. Met fakkels en zaklampen in de hand baanden we ons een weg door het donkere landschap en bereikten een steengroeve die nog steeds operationeel is. In deze groeve werden onder meer de stenen gekapt die gebruikt werden bij de bouw van het justitiepaleis in Brussel. Alle Ronsers waren het er over eens: dit was een unieke ervaring. Na 2 pogingen om de weg uit de groeve terug te vinden en met de hulp van de GPS bereikten we opnieuw het pad dat naar onze verblijfplaats leidde. Nadat de jarige Mich ons getrakteerd had op een ‘eau de vie’, een typische korte drank uit de streek, zochten we ons bed op.

Op de laatste dag van het jaar hadden we de keuze tussen een korte wandeling met Jurn of een lange wandeling met Dirk. Om onze benen te sparen voor het dansfeest dat ons nog te wachten stond opteerde de groep voor de korte wandeling. Al snel passeerden we de steengroeve die we de avond voordien met de fakkels hadden bezocht. Afwisselend door bossen en open landschappen vervolgden we onze tocht. Ook nu moesten we, bij gebrek aan cafés, onze picknick buiten opeten. Net toen we klaarstonden om terug te vertrekken kwam een bestelwagen aanrijden met broden en taarten. Omdat er in de dorpen geen enkele winkel is worden de bewoners op die manier door de bakker bevoorraad. Ons oog viel op 2 grote driekoningentaarten. Wat waren we blij met dit onverwacht dessert. Ook de dame in de bestelwagen was tevreden. Ze had immers haar 2 grote taarten aan de man kunnen brengen. Met het kroon die we bij de taart gekregen hadden maakten we een meisje blij dat in de buggy met haar vader en grootvader kwam aanrijden. Toevallig bleek de grootvader de eigenaars van onze volgende stop te kennen, een klein museum, en kon die een geleid bezoek regelen.

Na een goed uur stappen bereikten we het museum waar een vriendelijke dame ons stond op te wachten. Voor de gelegenheid had ze het haardvuur aangestoken. Het museum was een dorpshuis (3 kamers met boerderijtje en bakoven) dat ingericht was zoals het er een eeuw geleden uitzag. We kregen uitleg over het, harde, alledaagse leven, gebruiksvoorwerpen, school, speelgoed,… Het huisje was te vergelijken met een huisje in Bokrijk. Na een tocht die toch wel iets langer duurde dan hetgeen je van een korte tocht zou verwachten bereikten we onze Villasatel. Om 19 uur werden wij verwacht aan tafel die voor de gelegenheid aangekleed was als een feesttafel. Een plaatselijke traiteur had ons voorzien van een 5 gangendiner met Franse specialiteiten. Na het overheerlijke eten werd er plaats gemaakt voor de dansvloer. Op de tonen van DJ Jan dansten we het nieuwe jaar in.

Op de eerste dag van het nieuwe jaar werden we gewekt door de regendruppels op onze dakvenster. Na een laat en uitgebreid ontbijt stonden we alweer paraat voor een korte wandeling. De wandeling, in de regen, duurde een goed uur. We beseften maar al te goed dat we de voorbije 3 dagen geluk hadden gehad om, behoudens een bui van 30 minuten, geen regen te hebben gezien. Daarna was de tijd gekomen om terug naar huis te gaan. Nadat we afscheid van elkaar hadden genomen en de organisatoren van dit weekend, Jurn en Linda en Dirk en Krisje hadden bedankt voor deze mooie 4 dagen vertrokken we terug naar België.