Plannen van najaar 2025 tot de grote vakantie van 2026. Bijeenzitten ter evaluatie van het programma en het Ronserreilen en -zeilen. Dat is de tochtbegeleidersvergadering. Het is dé Hoogdag van de tochtbegeleiders-met-plannen. Er is ook het officiële vzw-verplichte gedeelte van de vergadering. We zien natuurlijk erg graag nieuwe tochtbegeleiders opstaan: voor dagtochten of voor weekends. Er is erg veel vraag naar extra weekends. Wie organiseert deze mee? We begeleiden je graag daarin. Je bent van harte uitgenodigd op onze tochtbegeleidersvergadering (ook bestuursorgaan én algemene vergadering). Dit jaar wordt er tussen een hapje en een natje opnieuw gepland voor het volgende trekkersjaar. Weekends en verlengde weekends liggen te grabbel om door geïnspireerde tochtbegeleiders ingevuld te worden. Wie belet is, laat zijn plannen - tenminste een week vooraf - aan Jurn en Linda weten zodat er rekening kan mee gehouden worden. Mee-planners hebben wel voorrang op eventuele mailsuggesties.

Agenda Algemene Vergadering:

• goedkeuring vorig verslag

• financiële aangelegenheden

Bestuursorgaan:

• terugblik op voorbije trekkersjaar

• planning nieuwe tochten

• verwelkoming nieuwe tochtbegeleiders

• varia

‘s Avonds eten we ter plekke en dus niet in de stad - we laten ons culinair verrassen. Iederreen helpt wat mee om het voor de gastheer en -dame overzichtelijk te houden.

De Kalkense Meersen ontvouwen zich als een adembenemend natuurlandschap van 600 hectare, een waar paradijs voor natuurliefhebbers. Dit uitgestrekte gebied tussen Kalken, Overmere, Uitbergen, Schellebelle en Wetteren is een van de laatste stiltegebieden in Oost-Vlaanderen. We wandelen er door een schilderachtig bocagelandschap met weelderige graslanden, omzoomd door karakteristieke hagen en bomenrijen. Ontdek samen met de Ronsers zandige donken, verspreid door het terrein, en laat je verrassen door de unieke combinatie van natuurlijke en cultuurhistorische elementen.

Onze tocht gaat van start in Kalken en voert ons langs diverse landschapstypen, van open graslanden tot halfopen gebieden, en biedt voldoende uitdaging zonder overweldigend te zijn. 60% van de tocht gaat over onverharde wegen, af en toe zelfs een stuk GR.

We passeren ook het Donkmeer, Donk en stappen door de bossen in de buurt van de Turfputstraat. Via de Bergenmeersen die we aan de overkant van de Schelde zien liggen, gaat het naar Uitbergen waar we een stuk GR-pad ontdekken alvorens we opnieuw aan ons vertrekpunt komen. ‘s Middags zoeken we wel een (schuil)plek om te picknicken.

We wandelen over heuvels, door bossen en langs wijngaarden! Midweekstappen laat het niet ongemerkt aan je voorbij gaan. We zijn vandaag driemaal te gast in café-restaurant De Hollemeersch dat sinds 1960 uitgebaat wordt door dezelfde familie. Op hun sluitingsdag ontvangt de familie Van den Weghe ons graag in hun etablissement met een fantastisch uitzicht op de Frans-Vlaamse vlakte. ‘s Middags is er verse soep te verkrijgen.

De Hollemeersch dankt zijn naam aan de lagergelegen weiden (meersen) die de glooiende flanken aan de zuidhelling van de Kemmelberg afboorden. Kemmel is één van de mooiste dorpen van Heuvelland. Het wordt dus zowel in de voor- als in de namiddag weer genieten van de uitzichten (ondermeer op de wijngaarden) en van de natuur in deze heuvelachtige, bosrijke streek!

In Brasschaat staan er ongeveer 37.000 bomen. De tochtbegeleider heeft ze niet persoonlijk geteld. Gelukkig maar, anders was deze tocht er niet geweest. Wat hij wel weet is dat dat goed is voor 7 bossen en parken waar je je hoofd leeg kan maken door op wandel te gaan. Alleen of met goed gezelschap. Het goede gezelschap laat zich niet echt raden: dat zijn de Ronsers natuurlijk. ‘Wandelen in Brasschaat dat is vooral veel natuur ontdekken en als je goed kijkt, kom je heel wat erfgoed tegen. Van kastelen tot bunkers. Je vindt ze allemaal op onze tocht. Het meest verrassende is al het water. Dat geeft mij op een winterdag altijd een vakantiegevoel. En dat wil ik delen met de Ronsers’ zegt Freddy Verschoore die als autochtoon het parcours uit het hoofd kent.

We komen samen om 10u00 aan het kasteel in het park van Brasschaat. We vertrekken door het park richting autosnelweg. We passeren een stuk meers, gelegen langs de autosnelweg en TGV-lijn. Dit stuk wordt zeer weinig bewandeld.

We gaan dan verder door een stuk bebouwing tot aan het depot van de Burgerbescherming. Daar trekken we het domein van De Inslag in dat we volgen tot het Antitankkanaal. Dan keren we terug naar Brasschaat langs rustige paden. Als we daar aankomen, hebben we al een tiental kilometer gestapt. We zoeken daar een café op voor de picknick. Na de middag doorkruisen we het Peerdsbos en tegen 16u00 komen we terug aan aan het kasteel van Brasschaat, een mooie ervaring rijker in dit nieuwe jaar.

We wandelen in twee lussen: in de voormiddag doorkruisen we het Provinciaal Domein Het Leen, in de namiddag verkennen we de Lembeekse Bossen. Een winterwandeling door twee natuurgebieden! In de middeleeuwen vormden het huidige Leen en de Lembeekse Bossen een uitgestrekt woud dat ondermeer van belang was voor de turfwinning in de streek. Het Leen bevindt zich op het grondgebied van de gemeenten Eeklo en Lievegem (Oostwinkel); het nabijgelegen Lembeke is een deelgemeente van Kaprijke. We bevinden ons in het centrum van het Meetjesland.

Het Leen werd in de twintigste eeuw gebruikt als militair domein, onder meer als munitiedepot. In 1973 werd het overgedragen aan de Provincie Oost-Vlaanderen en omgevormd tot natuur­gebied. Het omvat gemengde loofbossen, dennenbossen en heidegebieden, alsook verschillende vijvers. In totaal heeft het een oppervlakte van 285 hectaren. Het wordt doorkruist door verharde en onverharde paden waardoor het een interessant wandelgebied is voor een ruim publiek. Het arboretum met ondermeer talloze variëteiten magnolia, camelia en rhododendron is vooral in de bloeiperiode meer dan het bezoeken waard.

We starten onze wandeling nabij het bosinfocentrum en doorkruisen eerst de zuidelijke helft van het gebied. We verlaten het domein en bereiken het Schipdonkkanaal (kanaal van Deinze naar Zeebrugge) waar zowel in de Eerste als in de Tweede Wereldoorlog heftig is gevochten (respectievelijk in 1918 en in 1940). We volgen het kanaal tot aan de Veldekensbrug en buigen dan af in de richting van Eeklo. Even later kunnen we langs een mooie dreef terug het Leen binnengaan. Doorheen het noordelijk deel van het domein bereiken we onze startplaats. We zijn er welkom in brasserie De Bosserie voor onze picknick waar ook soep en andere gerechten te verkrijgen zijn.

Voor de namiddagwandeling in de Lembeekse Bossen rijden we per auto naar de startplaats: de parking nabij camping Malpertuus, Tragelstraat 10, Lembeke (Kaprijke).

Het bosgebied bevindt zich op de zandrug Maldegem-Stekene. Vermits de gronden minder geschikt waren voor de landbouw werden er bossen aangeplant en ontgonnen.

Vlakbij onze startplaats zien we de kapel toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Troost en Vrede, met een ommegang en een Lourdesgrot. Dit bedevaartsoord werd opgericht in 1947, als dank omdat Lembeke gespaard was gebleven van oorlogsgeweld. We doorkruisen het bosgebied uitsluitend over onverharde wegen, in de zomer zanderig, maar nu misschien hier en daar modderig. We stappen onder meer langs de Antwerpse Heirweg, een deel van de oude weg van Brugge naar Antwerpen. De Burggravenstroom die ook door dit gebied loopt vormde in de Middeleeuwen dan weer een belangrijke waterweg naar Gent. En de naam van het Bellebargiebos verwijst naar de barges (platbodems) die langs de tragels (Tragelweg!) naast dit kanaal werden voortgetrokken met mens- of paardenkracht. Tijdens onze wandeling kunnen we ook even verpozen aan de Bevende Hazelaar. Op deze plek werd, volgens de overlevering, tijdens onlusten op het einde van de vijftiende eeuw, een edelman per vergissing vermoord en begraven. Er werd een hazelaar geplant waaraan een Mariakapelletje werd bevestigd. Zelfs bij volledige windstilte zouden de bladeren van deze boom trillen, als eeuwige getuige van de gepleegde moord. De later aangeplante boom is weliswaar een linde, maar de plek heeft haar naam behouden.

De mooie bospaden brengen ons terug naar de startplaats nabij camping Malpertuus. En in één van de dichtbijgelegen horecazaken wacht ons zeker een lekker drankje, warm of koud, misschien zelfs een pannenkoek of wafel …

In de Antwerpse Kempen ligt de fusiegemeente Malle met onder andere het dorp Westmalle. Aan de rand ligt de abdij van Westmalle met daarrond nog een rustig bos- en weidengebied dat zich uitstekend leent voor een dagtocht met de Ronsers. We zullen tot aan het noordelijk ervan gelegen kanaal Schoten-Dessel geraken en terug natuurlijk. Westmalle doet bij de meesten wel een belletje rinkelen, meestal via de gekende trappist. Vandaar ook de voor de hand liggende vertrek- en aankomstplaats voor deze wandeling. De abdij van Westmalle, voluit de abdij van Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart van Westmalle, is een cisterciënzer klooster dat gesticht werd in 1794 door een aantal monniken die de Abdij Notre-Dame de la Grande Trappe, de bakermat van de trappisten, ontvluchten tijdens de Franse Revolutie. De hoeve, genaamd ‘Nooit Rust’, die hun toegewezen was deed tot 1836 dienst als klooster, waarna zij officieel een abdij werd onder gezag van een eigen abt in plaats van de lokale bisschop voor een klooster. De cisterciënzers vinden hun oorsprong uit de benedictijnen na een afscheuring en later scheurden de ‘trappisten’ zich af om volgens strengere regels dan de cisterciënzers te kunnen leven (trappist maakte hier wel deel van uit dus een zekere relativiteit is hier niet vreemd aan). De ‘orde der Ronsers’ komt echter gewoon om te wandelen en te genieten van de natuur in al zijn schoonheid en rust. Ter info: iedereen die stilte en rust heilzaam vindt, is welkom om enkele dagen van bezinning en gebed in het gastenverblijf van de abdij door te brengen.

‘En route’ dan

Natuurlijk steken we vanop de parking direct de N12 over om richting abdij te gaan die we rechts van ons laten liggen om naar natuurgebied Hegte Heyde te gaan. Dit is een heischraal landschap met oa. het zandblauwtje, een lage plant met een blauw bloempje, dat pas in de zomer zal bloeien. We stoppen efkes aan de Caterskapel. Deze is in 1869 opgericht door Mathilde de Caters na de goede afloop van een koetsongeval. Naast de kapel lag het vliegveld van haar neef, de vliegtuigpionier Pierre de Caters met het 1ste officiële Belgische vliegbrevet. In 1909-1910 vloog hij boven Egypte, Boedapest, Athene, Calcutta, Bangalore en Secunderabad. De Ronsers gaan te voet verder. We belanden aan het Kanaal Dessel-Schoten langs een mooi voetpad (geen goed idee om dit met de fiets te doen in het duister) en belanden aldus aan Kanaalbrug 11 te Brecht waar we mogelijks een pauze nemen in ‘Trapke Op’ (de enige hoogtemeters van deze wandeling?).

Een beetje verder slalommen we door het natuurgebied ‘Kooldries-Hoofsweer’’ rond de oude kleiputten met de verdwenen steenfabrieken errond. Goed wandelschoeisel is aangeraden. Door een open akkerlandschap gaan we naar het ‘Klokkeven’, terug een restant van een kleiput. Vlak in de buurt ligt het jeugdverblijf ‘Drieboomkensberg’, gekend bij menig scholier, scoutslid uit het Antwerpse. Aldus komen we aan de Abdij der Trappisten van Westmalle die we omcirkelen om terug de N12 te dwarsen en te arriveren op de vertrekplaats waar Café Trappisten ons kans geeft iets warms of fris te consumeren.

We verkennen de groene rand rond Brugge, ver weg van al het toeristisch gedoe. Met dank aan Magda Platteau en Christine Dieryck voor de hulp bij de voorbereiding van deze mooie tocht.

We wandelen langs de vesten tot aan de Gentpoort. We dwarsen de drukke R30 (verkeerslichten respecteren!) en wachten op elkaar aan de overkant. Via rustige straten bereiken we het Steevenspark. En dan rijgen we de groene zones en bosjes aan elkaar: Veltembos - Gemene Weide - Paalbos - Ryckeveldebos - Assebroekse Meersen - Bergjesbos.

De picknick kunnen we nuttigen in het (eet)café van het Daverlo­centrum op voorwaarde dat elke wandelaar ook soep drinkt. De namiddagwandeling start rond 13u45. We gaan door de kinderboerderij, langs AZ Sint-Lucas en de Steenbrugse bosjes tot we Steenbrugge bereiken en het kanaal Gent-Brugge oversteken om verder te wandelen tot aan het Lappersfortbos. We stappen nog even langs het kanaal en via het nieuw aangelegde Katelijnepark bereiken we de Katelijnepoort. We krijgen de kans om het mooie Minnewaterpark en Begijnhof te bewonderen. Langs de tuinen van de psychiatrische voorziening bereiken we weer het buurtcentrum Ten Hove voor de afscheidsdrink.