De Ronsers wandelen een Groene Wandeling langs Broeken en Donken in Oost-Vlaanderen. Deze tocht is een rondwandeling - hoofdzakelijk langs GR-paden - en biedt een bijzonder mooi stuk natuur waar je anders zomaar passeert.

Het Donkmeer in Berlare is een bekende plaats in Vlaanderen. Het ommeland van het meer biedt een mooie brok natuur. Sommigen hebben er zelfs een optrekje of een ‘tiny house’ zoals dat vandaag heet. Een vroegere Scheldemeander vormt vandaag het decor van het prachtige en groene wandelgebied. Het begin en het einde van deze wandeling laten je kennismaken met de oevers van de huidige Zeeschelde. De Ronsers gaan ervan genieten en het wandeltempo is gezapig.

Stap op de fiets en ontdek het beste van de Vlaamse Leiestreek: van schilderachtige dorpen en kronkelende rivieren tot historische pareltjes en groene landschappen. De “Bij de Heren van Nevele” fietsroute van 54 km belooft een dag vol rust, natuur en cultuur. Genieten van elke trap. De Ronsers trappen met je mee!

We beginnen onze fietstocht in het charmante dorp Merendree, gelegen aan de schilderachtige Leie. Vlakbij de kerk ligt het pittoreske dorpsplein, waar we eventueel kunnen starten met een kop koffie voordat we op weg gaan. Merendree wordt omringd door uitgestrekte weilanden en rustige landweggetjes. Terwijl we fietsen, passeren we langs de oude Scheldearm, waar het water zachtjes door het landschap kronkelt. Dit gebied is een thuis voor diverse watervogels, zoals reigers en eenden. Ook komen we langs oude boerderijen die getuigen van de agrarische geschiedenis van de streek. Vanuit Merendree fietsen we verder naar Nevele, het centrale punt van deze route. De route volgt rustige wegen en brengt ons door een typisch Vlaams landschap van akkers, graslanden, en kleine bosjes. Nevele, bekend als de geboorteplaats van de beroemde schrijver Cyriel Buysse, heeft een rijke historie die teruggaat tot de Middeleeuwen. Misschien kunnen we een bezoek aan het Cyriel Buysse Museum inlassen. Het dorp zelf heeft een aantal mooie historische gebouwen, zoals de Sint-Martinuskerk en het oude stadhuis. Na Nevele fietsen we verder richting Vosselare, dat bekend staat om zijn rustige landelijke wegen en groene landschappen. Een opvallend punt in Vosselare is de Vosselare Put, een natuurlijke zwemvijver en een uitstekende plek om even te pauzeren. Op weg terug naar Merendree volgen we een gedeelte van de route langs de Leie, waar we kunnen genieten van het rustgevende zicht op ‘the golden river’. Onderweg passeren we een prachtig gerenoveerde watermolen van Merendree. Na 54 km bereiken we opnieuw Merendree, waar onze tocht eindigt. We sluiten deze fietsdag af op een terras in het dorpscentrum.

Een beetje verstopt ten zuiden van het vliegveld vind je een oase van rust in het pittoreske Ulestraten. Aan de zuidkant van Ulestraten trekt het betoverende bronnetje langs de doorgaande weg je aandacht naar het Vliekerbos. Dit is een klein, maar sprookjesachtig bos. De vlonderpaden over het water spreken tot de verbeelding, net als de smalle bospaadjes. Achter het Vliekerbos ligt een wijngaard en in de buurt het idyllische gehucht Waterval. Deze omgeving is een onontdekt wandelparadijs. Dit zijn niet de woorden van relaxweekendorganisator Hilde, maar die van Visit Zuid-Limburg. Wie er al geweest is, weet dat er geen woord van gelogen is. We verzamelen op vrijdagavond in de verblijfplaats waar een eenvoudige maaltijd van soep met brood en beleg voorzien wordt. Na het eten is er voor geïnteresseerden een korte uitleg in verband met het gebruik van de app OSMand voorzien. Deze app helpt je de weg te vinden en gps-track te volgen. Zaterdag en zondag worden er groepjes gevormd die gaan wandelen of fietsen. Zaterdagavond koken en eten we samen iets lekkers en voedzaam zonder uren in de keuken te staan.

Wandelen

De overnachtingsplaats ligt vlak bij de Watervalderbeek en de Wijngaardsberg, meteen het begin van een afwisselende wandeling langs bossen, heuvels en rivierdalen. In de ruime buurt zijn er heel wat uitgestippele wandelingen zoals de krijtwandeling van 12 of 15 km vanuit Valkenburg.

Fietsen

Ook op dit vlak geen gebrek aan inspiratie … Fietsknooppunten, spoorwegbeddingen die omgevormd zijn tot fietspaden, klimmetjes van de Amstel Gold Race… De Mergellandroute slingert dwars door Zuid-Limburg. De totale fietsroute is ruim 155 kilometer, maar je kunt ook een lus van ongeveer 50 km maken.

Voor de eerste tocht onder mijn leiding bij Midweekstappen, trekken we naar Vichte, het dorp waar ik ben opgegroeid (van mijn geboorte in 1963 tot 1985). We starten op de parking aan het einde van de Vichteplaats. We gaan over de enorme kasseivlakte (een voorbeeld van steriele dorpskernvernieuwing) en aan onze linkerkant valt midden het groen de merkwaardige toegangspoort op van het Oude Kasteel van de ‘heren van Vichte’. Via trage wegen komen we in de topzone van deze wandeling: puur natuur langs het Kasselrijbeekpad.

Zo gaan we via diverse stapwegels, karresporen en andere onverharde paden en enkele verbindingsstukken asfalt het dorp Otegem uit waar we onze picknick kunnen aanspreken met een koffie, frisdrank, of een goed biertje. Daarna krijgen we opnieuw enkele stapwegels en diverse paadjes die ons ook op de grens met Ingooigem brengen en ook voorbij de achterkant van Molecule. Wat ooit begon als kleine kachelwinkel eindigde als een grote aanslag op de open ruimte. Deze bouwovertreding werd geregulariseerd en is nu een druk bezocht winkelcentrum met asfaltparkings!

Uiteindelijk belanden we op de Klijtberg. Trage wegen brengen ons door een klein stuk centrum en via de speel- en natuurzone “De Zeven Heuveltjes” naar het Beukenhof. Sinds 1973 is dit domein publiek gemeenschapsgoed. Centraal staat een neo-renaissancistisch kasteel uit 1876 waarin momenteel een restaurant wordt uitgebaat. Het kasteel werd gebouwd door Gustaaf Moreels, achterneef van Vital Moreels die in Tiegem het Sint-Arnolduspark oprichtte. Beiden werden schatrijk als invoerders en verdelers van de befaamde Guanomeststoffen (zeevogeldrek uit Peru). Het gebied bevat oudere parkbosranden met o.a. linde, beuk, zomereik, tamme kastanje, witte paardenkastanje en haagbeuk. In de struiklaag vind men sneeuwbes, aalbes, hulst, taxus, en rododendron. In de kruidlaag vind je bosanemoon, sneeuwklokje, speenkruid en bleeksporig bosviooltje. We gaan kriskras door dit mooie park en verlaten het via de vlindertuin en het geboortebos. Het ecologisch park Vichte bestaat uit een vlindertuin, het geboortebos en een zone die nog natuuruitbreidingsgebied is. Dit gebied is een samenwerking tussen Natuurpunt Krekel en het gemeentebestuur van Anzegem. Langs het pad staan de meer dan drie eeuwen oude unieke knoteiken. De Kerkdreef brengt ons terug naar Vetha waar een streekbiertje ons zal smaken…

Wandelen in en om Mechelen: het is tegenwoordig de droom van velen. Mechelen wordt zo stilaan een toeristische hotspot: goed gelegen tussen Antwerpen en Brussel. Mechelen voelt zich steeds minder ‘parking’, dat kunnen nogal wat Ronsers getuigen. En Boortmeerbeek ligt echt op een steenworp. Toch gaan de Ronsers er iets moois van maken. We zien wellicht ook ooievaars en met wat geluk ook een reetje aan de rand van de bosschage in het Mechels Broek. Bij het begin van de herfstvakantie mag je ook herfstkleuren en -geuren verwachten en hier en daar paddestoelen.

We vertrekken aan het station Nekkerspoel waar meteen de nieuwe muurschildering opvalt. Die dateert van augustus 2024 en toont taferelen van de stad en de Nekkerspoelwijk. In Nekkerspoel zouden veel waterduivels hebben gezeten, verdreven door Sint-Rombout. Maar waarschijnlijk is de naam Nekkerspoel afgeleid van de familienaam De Neckere of Neckers. In de wijk lagen kunstmatige poelen, die waren aangelegd om over een watervoorraad te beschikken in geval van een stadsbrand. Wat verder stappen we langs kasteeldomein De Borght waar de stad ook plannen mee heeft. We zien meteen nog werken: de constructie van een voetgangs- en fietsbrug over de Dijle, hier nog een getijdenrivier. We stappen even langs de Dijle omdan langs de ijspiste en de UGC-bioscoop naar het Mechels Broek te trekken. Wie met de auto kwam en te laat aan het station van Nekkerspoel arriveerde kan hier nog aanpikken en de auto achterlaten. Langs de grote vijver van het Mechels Broek gaat het naar Bonheiden. Wie weet zien we nog een reetje dat zich in de bossen verschuilt. Via de Muizenhoekstraat bereiken we langs een GR-pad opnieuw de Dijle die we stappen tot het Brughuis (met brouwerij). Het zal wat te vroeg zijn voor een picknick en daarom zetten we koers naar de overkant van de Dijle. Daar begint de Barebeekvallei, een mooi natuurgebied. De Barebeekvallei biedt wel een weids landschap vol afwisseling. Tussen vochtige weilanden, ruigtes en akkers ontdek je waarom de ooievaars van Planckendael hier hun voedsel vinden. Ergens in die buurt picknicken we. Bij minder goed weer zijn we Ronsercreatief. Daarna gaan we weer de Dijledijk op en via de Dijlebeemden stappen we over de Leibeek, gaan dan een recent aangelede brug over over de Dijle en gaan dan via de Heidijkstraat en het Heidijkpad naar ­Rijmenam. Daar is een cafeetje dat net op tijd komt. Wat dan volgt is het kasteel Hollaken een prachtig natuurgebied. Verder gaat het langs de Broekstraat en dan verder trage wegen tot we Boortmeerbeek naderen. Daar nemen we opnieuw de trein naar ons vertrekpunt of gewoon naar huis.

Vandaag laten we ons inspireren door een uitgestippelde wandelroute langs oude rivierarmen van de Leie die nu omgetoverd zijn tot prachtige natuurparadijsjes. Wie weet spotten we een ijsvogel of wilde eenden die op hun gemak dobberen. Een elegante S-vormige brug nodigt ons uit om de oversteek te maken tussen de twee oevers. Onderweg komen we niet alleen gevarieerde natuur tegen, maar ook schitterend erfgoed zoals het Kasteel van ­Ooigem, de oude warmwaterroterijen en het historische Munkenhof. Dit is wandelen op zijn best – puur genieten! En natuurlijk: met de Ronsers!

Halve dagwandelen: ook dat kan bij de Ronsers voor wie het niet (meer) ziet zitten om 20 kilometer of meer te wandelen. Ideaal dus voor wie nog wel wil stappen en nog een deel van de dag over wil houden voor andere dingen.

We starten in het pittoreske dorpje Bavikhove, gelegen aan de oude Leiebocht. Dit rustige dorpje is bekend van de serie In de Gloria waar een man uit Bavikhove het vervelend vond om telkens ondertiteld te worden. Maar Bavikhove is beter gekend om zijn brouwerij. Vandaag willen we vooral genieten van de natuurlijke schoonheid van de omgeving. Vanuit Bavikhove wandelen we in de richting van de Leie en volgen we het pad langs de rivier met haar kronkelende loop en prachtig uitzicht op de omringende landschappen. Onderweg komen we langs weiden, oude bomenrijen en charmante boerderijen. We nemen de tijd om de winterse rust en stilte van het water op ons in te laten werken. Na een tijdje wandelen komen we bij de Zavelput, een voormalige zandwinningsput die tegenwoordig een vredig natuurgebied vormt. Dit gebied is omringd door weelderige vegetatie en herbergt diverse watervogels. Vanuit de Zavelput zetten we onze wandeling voort richting het Ooigembos, een waardevol natuurgebied met een rijke biodiversiteit. Aan de rand van het bos bereiken we het Kasteel van ­Ooigem, een prachtig 19de-eeuws kasteel dat uitkijkt over de Leie. Hoewel het kasteel privébezit is, krijgen we toch zicht op de indrukwekkende gevels en de omliggende tuinen. Na het kasteel wandelen we verder naar een bijzondere sluisconstructie, de zogenaamde Drietrapsluis. De sluis bestaat uit drie niveaus en regelt het waterpeil in de Leie. Het is een indrukwekkend stukje ingenieurswerk! De route leidt verder langs het Munkenhof, een historische hoeve met een rijke geschiedenis. Deze hoeve behoorde ooit toe aan monniken en is een prachtig stukje het agrarische erfgoed van de streek. Na het Munkenhof richten we onze blikken terug op Bavikhove, waar de wandeling eindigt. Voor wie nog tijd heeft, eindigen we met onze picknick en, voor de liefhebbers, een lokaal biertje in een van de gezellige cafés in Bavikhove.

Een wandeling doorheen broeken in (lange) broeken. We vertrekken van aan de Durme in Hamme en daar gaan we menig ‘broek’ doorkruisen/omcirkelen. Er zit ook een oversteek in van de Durme/Schelde, maar dan wel via een brug en/of veer.

Bij het ter perse gaan was de tocht nog niet voorgelopen. Enkel het vertrekpunt ligt vast: Hamme. De gemeente grenst aan de Durme en de Schelde en leent zich voor een aangename Ronserwandeling. Het zal een aaneenschakeling worden van de Mirabrug (of wordt het de Durmebrug?) en dan via het Klein en/of Groot Broek en de Sombeekse meersen. Ook de Oude-Durme-arm ligt in de buurt.

Wordt het via de veerdienst Tielrode-Hamme naar Driegoten en dan via monument voor Filip de Pillecyn (Vlaamse schrijver van onder andere roman ‘Soldaat Johan’) naar Veerdienst Hamme-Weert voor een rondje in de Scheldepolders van Weert of wordt het een andere volgorde?

Zeker is dat we maximaal onverharde wegen proberen op te zoeken en aan elkaar te breien. Daarvoor moet je, zoals steeds bij ons zijn. Een afscheidspint zit er zeker ook in.

Op deze pittige wandeling verkennen we al de mooiste natuurreservaatjes in en rond Westouter. Het Heuvelland staat garant voor holle wegen, hellingbossen en kletsnatte bronbosjes. Op deze laatste dag van de grote vakantie genieten we volop van glooiende heuvels en eindeloze vergezichten. Deze wandeling wordt ook aanbevolen door Natuurpunt.

We starten bij de kerk van Westouter en komen via een uitdagend pad in het natuurreservaat Sulferberg: dat vooral uit waardevolle bronbossen en vaak sterk hellende graslanden met houtkanten, knotbomenrijen en poelen bestaat. De Brandersbeek en de Sulferbergbeek vormen zeer waardevolle valleien. De klim naar de top van de Scherpenberg (125 m) doet ons wat hijgen, maar het uitzicht boven is de moeite waard.

Onze route gaat verder naar een kleiner natuurreservaat, de Vijvervelden, een toevluchtsoord voor vele vogelsoorten. Daarna wacht het Hellegatbos, een dicht bebost gebied met smalle paden. Het bos staat bekend om zijn dichte bebossing en gevarieerde flora en fauna. We passeren Domein Behaegel, een charmant en historisch landgoed. De tocht voert ons langs de prachtige Douvevallei, waar we de rivier volgen over licht glooiende paden. In het klein, maar betoverend Kotje Pieperbos worden we uitgedaagd door enkele steilere stukken en modderige paden, vooral na regen. We hopen dat die wegblijft! Het Broekelzenreservaat is ongetwijfeld een van de topnatuurgebieden in het heuvelgebied. Het gebied ligt op de flank van de Vidaigneberg. Op die heuvel komen vele kwelzones en bronnetjes voor. De hoogste bron van de Broekelzenbeek ontspringt op 95 meter hoogte. Nog een paar heerlijke kilometers en we zijn terug aan de kerk van Westouter. Deze wandeling is niet alleen een zalving voor onze jachtige ziel, maar tevens een eerbetoon aan mijn goede vriend Piet Hardeman, de grote bezieler van de GR West-Vlaanderen en verdediger van deze kostbare natuurpracht. Vorig jaar in mei werd hij bruusk uit het leven gerukt.

De grenzen van het Pajottenland zijn voor discussie vatbaar. Er zijn bewoners van Asse die beweren dat Asse tot het Pajottenland behoort, anderen ontkennen dat ten stelligste. Wij doen het voorzichtig aan bij de omschrijving van de tocht en beschouwen Asse als een poort tot het Pajottenland. We blijven vooral aan de noordkant van het Pajottenland, maar het staat buiten kijf dat iedereeen het ermee eens is dat het Pajottenland een mooie streek is.

Het wordt een heuvelachtig parcours, maar toch niet te zwaar zodat we kunnen genieten van de mooie omgeving. Vanuit Asse fietsen we naar Ternat en Wambeek, waar vroeger een cafeetje was met de klinkende naam “De voet van Keizer Karel” (nu omgebouwd tot restaurant en dus geen spek voor onze bek tijdens deze tocht), dan bereiken we Eizeringen met het beroemde café “De verzekering tegen de grote dorst”, maar dan is het nog te vroeg om onze picknick naar binnen te spelen. We trappen verder naar Onze-Lieve-Vrouw-Lombeek en bereiken daarna Sint-Kwintens-Lennik, onder meer bekend door het standbeeld van een Brabants Trekpaard gecreëerd door Koenraad Tinel, en Sint-Martens-Lennik. In één van deze 2 gemeenten houden we halt om de inwendige mens te versterken. In de namiddag gaat het dan verder naar Sint-Gertrudis-Pede en Sint-Anna-Pede, langs de landschappen die door Pieter Breughel vaak werden geschilderd. Via Dilbeek tenslotte rijden we dan terug naar Asse.

De bronsttijd op de Veluwe is een magische periode waarin de edelherten hun oergeluiden laten horen en strijden om de gunsten van de hinden (vrouwtjes). Dit weekend zullen we zaterdagavond tijd nemen om wild te spotten in het Nationaal Park De Hoge Veluwe. Natuurlijk nemen we ook de bekende witte fietsen in het Nationaal park en de liefhebbers kunnen ook het Kröller-Müller Museum bezoeken. We verkennen ook de Veluwezoom, Hoog Buurlo en radio Kootwijk. Logeren doen we dicht bij de ingang van het Nationaal park, hotel Papendal, waar topsporters trainen voor de Olympische Spelen.

Dag 1: We starten onze wandeling bij het bezoekerscentrum Veluwezoom. We wandelen langs de schaapskooi Heuven. In het gebied rondom Rheden hebben zeker 17 schaapskooien gestaan. Die kooien stonden op de grens van akkerland en heide. We genieten van het uitzicht op de Heuvense Bergen. Langs bos en heide wandelen we verder naar het Rozendaalse Veld met de enige overgebleven brandtoren. Uitzichtpunt posbank mag natuurijk niet ontbreken op onze wandeling.

Dag 2: Vandaag bezoeken we het Nationaal Park Hoge Veluwe. We rijden met de auto naar het park Paviljoen, waar we de witte fietsen nemen om het park verder te verkennen. De geinteresseerden kunnen samen met de tochtbegeleidster het Kröller-Müller Museum bezoeken. Dit musuem bevat de mooiste Vincent van Gogh-collectie ter wereld en heeft ook mooie tijdelijke tentoonstellingen en een schitterende beeldentuin waar we ook een mooie wandeling door maken (reken op 2 tot 3 uur voor een bezoek aan het museum met beeldentuin). Na het museumbezoek zetten we onze fietstocht verder, we dineren in het park om 17u30 zodat we kort hiervoor en erna tijd hebben om de wildspotplaatsen te bezoeken voor het park sluit om 20u00. Wild is hier meestal te spotten bij valavond, overdag is hier weinig te zien.

Dag 3: Vandaag starten we de wandeling bij Hoog Buurlo. Een eeuwenoude bos- en bewoningskern in het hart van de Veluwe. Het gehucht bestaat uit twee schaapskooien en twee woonhuizen, een kudde Veluwse heideschapen, statige beukenlanen, eiken- en beukenbossen, akkers omgeven door wildwallen en grenzend aan de uitgestrekte Hoog Buurlose heide. We wandelen door het Kootwijkerzand, het grootste stuifzandgebied van West-Europa. Radio Kootwijk mag niet ontbreken op deze wandeling. Het is een voormalig zenderpark dat in de 20ste eeuw een belangrijke communicatieverbinding vormde tussen Nederland en haar toenmalige koloniën.

We stappen een mooie tocht in de buurt van Poperinge. We starten aan het Hopmuseum (café De Stadsschaal) in het centrum van Poperinge. Langs hoppevelden en glooiende landschappen komen we langs de abdij van Westvleteren. Het is nog te vroeg om in de trappist te vliegen, dus gaan we de religieuze toer op: de Lourdesgrot, achter de abdij.

Daarna hebben we weer een eind open landschap. We stappen door de Sixtusbossen, een boscomplex van 300 hectaren en komen voorbij het “Dozinghem Cemetery”, een Engelse begraafplaats (veldhospitaal in de Eerste Wereldoorlog). We stoppen voor de picknick aan het Bardenhof (Barlebuizestraat 8, Poperinge). Dit is een camping waar ook paarden welkom zijn. De vriendelijke waardin zal voor ons verse soep maken! Er staat al 9,7 km op de teller.

Na de middag volgen we een nieuw stuk GR dat door het kasteeldomein De Lovie loopt. Momenteel verblijven er in verschillende woongroepen mensen met een verstandelijke beperking. We komen voorbij het kasteel in een mooi landschapspark. Via de “Chinese poort” verlaten we het domein. Na enkele kilometers komen we voorbij het kasteel Couthof, waar Henry d’Udekem d’Acoz, de nonkel van koningin Mathilde gewoond heeft (overleden in 2022). Het domein werd onlangs gedeeltelijk voor het publiek toegankelijk gesteld. Via ’t Vogeltje komen we weer tussen de hoppevelden terecht. We kunnen een kijkje nemen bij hopboer Boerhave, waar de pluk nu in volle gang is. Daarna wandelen we de torens van Poperinge tegemoet om tenslotte terug bij het hoppemuseum aan te komen. Daar staat ongetwijfeld nog een schuimend biertje op ons te wachten.

We kiezen voor een lijnwandeling want die geeft wat meer afwisseling dan een luswandeling. Terugkeren naar de vertrekplaats doen we met een bus van De Lijn. Voor de deelnemers die ‘s ochtends met de trein zijn gekomen is er de mogelijkheid om in Aalst de trein te nemen richting Gent, Brussel of Antwerpen (via Dendermonde).

We vertrekken aan het treinstation van Opwijk, Vlaams-Brabant, en trekken door de Brabantse Kouters. Via het mooie Kravaalbos wandelen we naar de provincie Oost-Vlaanderen. In Meldert houden we halt voor onze picknick, normaal gezien in café Marina. We zijn ondertussen in de Faluintjesstreek aangekomen. Volgens sommigen is Faluintjes een verbastering van het Franse ‘vallée’, verwijzend naar de vallei van de Molenbeek. Anderen herkennen er het Franse ‘fallourdes’, wat takkenbossen betekent. We zoeken nog het Kluizenbos op. We naderen Aalst en via rustige oudere charmante arbeidswijken bereiken we het treinstation waar we de bus van De Lijn nemen, terug naar de vertrekplaats in Opwijk.

De streek van Bouillon kenmerkt zich door veel bossen en veel bergop en bergaf, en dat zal dit weekend dus ook ruimschoots aan bod komen. Op zaterdag verkennen we de niet-toeristische kant ten oosten van Bouillon, op zondag wandelen we langs meer bekende paden en plaatsen ten westen van Bouillon.

Zaterdagmorgen vertrekken we aan de jeugdherberg. Een paar honderd meter verder duiken we al de bossen in, we nemen de passerelle over de snelweg en we dalen geleidelijk af naar de Semois. We wandelen een eind langs de Semois en picknicken als het goed weer is aan “Bouillon plage”. Verwacht hierbij geen zandstrand en wuivende palmbomen, in het beste geval kan je je voeten een beetje laten weken in het water. Na de picknick gaat het met behoorlijk wat stijgen en dalen en een stukje door de velden, naar de bedding van het oude tramspoor dat Bouillon ooit verbond met de beschaafde wereld. De tramlijn werd afgeschaft in de jaren ‘50, wat nog rest is het oude stationnetje van Bouillon en de tunnel onder de burcht van Bouillon. Zo komen we dus terug in Bouillon terecht. Zaterdagavond volgt er een restaurantbezoek in Bouillon (apart te betalen). Zondagmorgen nemen we eerst de auto om de wandeling te beginnen in Corbion. Van daaruit wandelen we in de richting van Frahan en dan bergop richting Rochehaut. Ook de Tombeau du Géant mag natuurlijk niet ontbreken. Daarna dalen we terug af naar de Semois en we nemen de nieuwe wiebelbrug over de Semois. Deze brug werd afgewerkt tijdens de coronacrisis in 2020. De laatste kilometers gaan terug bergop in de richting van Corbion.

Het succes van de meerdaagse van Midweekstappen in 2023 naar Hesdin (Frankrijk) was een stimulans om dit in 2024 over te doen, wel iets vroeger in het jaar. Zo hopen we op minder regen en vooral minder modder. We trekken naar het centrum van de Ardennen, Saint-Hubert, de hoofdstad van de jacht en de natuur. De heuvelachtige en bosrijke omgeving rond Saint-Hubert is een echt wandelparadijs.

We verblijven de ganse tijd in hotel Val de Poix. Dit hotel is vertrouwd met wandelgroepen. Ze verzorgen elke avond voor ons een smakelijk diner en maken de drie lunchpaketten klaar. Na de inspanning kunnen we vanop het terras van het hotel, uitkijkend op de Lomme, genieten van een drankje.

Dag 1, woensdag 25 september

Afspraak om 10u30 in Saint-Hubert voor een gegidst bezoek aan de Sint-Hubertusbasiliek. We krijgen wat uitleg over de geschiedenis van Saint-Hubert en over de legende van de heilige Hubertus. Nadat we ons lunchpakket (meebrengen van thuis) hebben verorberd, stappen we een lus van 14 km in La Grande Foret de Saint-Hubert, het bos ten noorden van Saint-Hubert. We passeren het Koning Albertmonument. Wie pas na de middag ter plaatse kan zijn, kan inpikken bij de start van de wandeling om 13u30.

Dag 2, donderdag 26 september

Vandaag starten we een wandeling van 20 km vanuit ons hotel richting het noorden in de vallei van de Lomme naar het domein Mirwart. Daar kunnen we ons lunchpakket (dat we meekrijgen uit het hotel) opeten en het kasteel met het park en de omgeving bewonderen. Na de middag stappen we in de vallei van de Lomme terug naar Poix-Saint-Hubert.

Dag 3, vrijdag 27 september

Ook op vrijdag starten we vanuit ons hotel, nu richting het zuiden om via Pont de Libin in Libin te komen (lunchpakket). In de namiddag komen we via een route met veel mooie panoramische uitzichten terug naar ons hotel. Ook vandaag hebben we ongeveer 20 km gestapt.

Dag 4, zaterdag 28 september

Na het uitchecken van ons hotel (ook deze derde dag krijgen we ons lunchpakket mee uit het hotel), rijden we met de wagens naar Les Glaumonts 93, 6890 Libin waar we veilig kunnen parkeren. De wandeling brengt ons tegen de middag in Redu, waar we ons lunchpakket eten. Redu is gekend als het ‘boekendorp’. Het boekenfestival begin augustus trekt jaarlijks zo een 300.000 bezoekers! In de namiddag stappen we terug naar onze wagens waar we rond 15u00 hopen te zijn. In totaal hebben we ongeveer 15 km gestapt. Een afscheidsdrink in Redu kan niet ontbreken. En wie voldoende tijd heeft kan nog eens door Redu flaneren en daar een etentje meepikken in een leuk restaurant.

Smeer je kuiten maar in, want op deze route trotseren we in de beruchte Muur van Geraardsbergen. Daarna kunnen we rustig op adem komen in de groene omgeving van de taalgrens, langs een erkend stiltegebied, gezellige volkscafés en het water van De Gavers. Deze tocht stond eveneens vorig jaar geprogrammeerd, helaas door de minimale opkomst en de weeromstandigheden onderweg werd deze tocht tot een minitocht herleid, vandaar deze herprogrammatie.

Provinciaal Domein De Gavers is een groot recreatiedomein met een 20 hectare grote waterplas, waarop je bootje kan varen, maar ook in kan zwemmen. Het domein heeft een grote parking en is dus ideaal voor ons als start- en eindpunt. We komen in Geraardsbergen, de stad van de mattentaarten, een door UNESCO erkend streekproduct, eigen aan deze stad. Niemand kijkt ervan op als je er een vijftal inslaat om dat bekende obstakel op je traject met een caloriebom te beklimmen. De Muur wacht op je. We nemen een aanloop vanaf de Vesten en komen al gauw op de Oudenberg terecht, de gevreesde Muur, die jarenlang scherprechter was in de Ronde van Vlaanderen. Prijs je gelukkig, eens boven aan de kapel op de Oudenberg ben je het ergste van je trip voorbij. Vanaf nu gaat het licht golvend richting de taalgrens.

We fietsen op deze route een stuk door een erkend stiltegebied, Dender-Mark, het eerste erkende ‘Urban Quiet Park’ van België. Er zijn slechts 2 andere UQP’s in Europa, nabij Barcelona en Londen. Wat een stiltegebied is, ontdek je door er doorheen te fietsen. Neem het maar letterlijk, de stilte is hier hoorbaar.

We duiken een groene omgeving in nabij de taalgrens. Hier vinden we uitgestrekte bossen en slaperige dorpjes. De tweelinggemeente Everbeek is er zo eentje, met twee dorpskernen, Everbeek-Boven en Everbeek-Beneden. In 2021 opende Toerisme Oost-Vlaanderen een nieuw rustpunt op het fiets- en wandelnetwerk, bij de Drie Scheppers. Daar staat een 7 meter hoge libel en enkele rustbanken. Op onze route komen we veel kruisen en kapelletjes tegen, die zo eigen zijn aan deze streek. Meestal herinneren die aan nagekomen beloftes, aan voorspoed na tegenspoed. We vinden er drie na elkaar op de Hogeweg.